Φωτιζόμενη από την αγάπη σου

Φωτιζόμενη από την αγάπη σου

Εξαντλημένη η ψυχη μου κυριε
θρήνησε και έκλαψε πικρώς
Από το βάρος της αμαρτίας έγειρε

Έλεος ζήτησα από την μορφή σου την αγία
Πριν της κολάσεως οι πόρτες ανοίξουν

 Και πύρινες γλώσσες φωτιάς με συντρίψουν

Έλεος ζήτησα , κύριε ,έλεος
Το μεγαλείο του φωτός σου αντίκρυσα
Το σκοτεινό μου βήμα ενθάρρυνες
Δύο πτερύγια στους ώμους μου Έριξες
Για να έλθω προς Συνάντηση σου κύριε

Ακολουθώντας τη δύναμη της υπάρξεως σου
Ενικήσα τον δαίμονα
Κι ελευθερώθηκα εκ βάθος
Ψυχής και σώματος

Η ενέργεια της δυνάμεως σου
Έσπειρε στην ψυχη μου καρπούς
Από δέντρο με ρίζες απέραντες
Ακολουθώντας το βήμα σου
Εχάθειν σαν νέφος
Το λάθος της ανομίας μου
Και φως εξ ουρανού φώτισε
Το βάθος της καρδίας μου ,

Φωτιζόμενη απο την αγαπη σου
Ένιωσα πνεύμα ακάθαρτο
Να χάνεται εν τη ερήμω 

Αντανακλάσεις φωτισμών
Έλουσαν και καθάρισαν
Το πνεύμα μου το ακαθάρτο
Που ήταν Χαμένο σε νύχτες κολάσεως , 

Απηλλαγμένη το πονηρό
Ελευθερώθει η ψυχή μου 

από τα δεσμά του
Παίρνοντας προστασία δική σου ,

Καταδίωξες με το φως σου
Της άσχημες απορίες μου ,
Γκρεμίζοντας λάθη και αδυναμίες μου ,

Σε πίστεψα κύριε και καθάρισα 

Από τα λάθη της αμαρτίας μου ´, 

Προσκυνώντας το χώμα της Ιερουσαλήμ,

 Εκεί είδα το φως, να καίει στο μνήμα σου 

Και να ζεσταίνει την ψυχή μου ,

 Που είχε παγώσει από αμαρτίες και βάσανα ,, 

Πήρα το αίμα σου και το ήπια κύριε , 

Να καθαρίσω τα λάθη 

Της ψυχής και του σώματος

 Να καθηλώσω την Βλαστημία 

Του στόματος ,

 Και με φωνή που έτρεμε Έψαλα ,

 Κύριε ελέησον , 

Κύριε ελέησον κύριε ελέησον...

 Γιώτα Ξένου 



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!