Τους έλεγα

Τους έλεγα

Παρακαλούσα κάποτε
όλοι να το σκεφτούνε ,
αυτό που παν´να κάνουνε
μπροστά τους θα το βρούνε,
Με μίσος μου απαντούσανε
Και με κακολογούσαν
Με διεγράφαν συνεχώς
Και άσχημα μου μιλούσαν ,

Τους έλεγα οι αθεοι
Πως θα μας καταστρέψουν
Αυτοι μπέσα δεν εχουνε
Παιχνίδια θα μας παίξουν ,

Έβλεπα Μπρος μου το βοριά
Και το μεγάλο κύμα,
Και έλεγα θεέ μου βοήθησέ
Αυτό θα είναι κρίμα,

Το πνεύμα όμως το κακό
Άπλωσε τα φτερά του,
Μαυρίζοντάς τον τόπο μου
Και τα υπάρχοντά του,,

Λόγια δεν εχω πια να πω
Ουτε και να φωνάξω,
Και αυτό που μου απομείνε
Σε μια γωνία να κλάψω ,,

Να κλάψω με παράπονο
Με πίκρα στην ψυχή μου
Μου κλέψαν την πατρίδα μου
Και χάθηκε η ζωη μου

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Κλαίω γιατί έρχεται βοριάς

                       

Κλαίω γιατί έρχεται βοριάς

Στην αγκαλιά της θάλασσας
Το φεγγαράκι κλαίει
Και με παράπονο πικρό
Τον πόνο του της λέει

Κλαίω γιατί έρχεται βοριάς
Και σύννεφο μεγάλο
Και δεν θα καθρεφτίζομαι
Στην αγκαλιά σου άλλο

Θα μπει μπροστά μας σύννεφο
Μαύρο να μας χωρίσει
Κλαίω γιατί ο άνεμος
Σε λίγο θα αρχίσει

Στην αγκαλιά της θάλασσας
Το φεγγαράκι κλαίει
Και με παράπονο πικρό
Τον πόνο του της λέει,

Κλαίω γιατι ο ουρανός
Το φως μου θα καλύψει
Και τη μεγάλη μου ομορφιά
Θα αργήσει να τη δείξει ,

Και εσυ θα αφρίζεις άγρια
Ολοι θα σε φοβούνται ,
Μάνες θα ψάχνουν για παιδιά
Και θα σε καταριούνται ,,,

Μα εγω σε άλλο ουρανο
Θα Βρίσκομαι μακριά σου ,
Εισαι σκληρή μα θα Ποθώ
Το όμορφο Αγκάλιασμα σου,

Γιώτα Ξενου !!!!1998 ,

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Τα γεροντάκια και ο μικρός ,

Τα γεροντάκια και ο μικρός ,

Οκτώ γερόντια πίνουνε
Σε ένα ταβερνάκι
Κρασί τους φέρνει συνεχώς
Ένα μικρό παιδάκι,

Δεκάξι είναι τα χρόνια του
Και τρεχει και δε φτάνει,
Τους κουβαλάει το κρασί
Και ας ξέρουν πως δεν κανει ,

Μεγάλη η ηλικία τους
Κάπου ογδόντα ας πούμε,
Πίνουνε ολοι και Εύχονται
Κι άλλη χρονια να δούνε ,

Πέρυσι ήταν κι άλλοι δυο
Μα φυγαν μακριά τους ,
Λιγόστεψε η παρέα τους
Και κλαιει η καρδια τους ,

Αρχίζουν να Τσουγκρίζουνε
Θεός χώρεσε τους λένε ,
Τι κρίμα που δεν ειναι εδω
Τραγούδια για να λεμε ,

Και αρχίσαν ολοι με καημό
Να τους μοιρολογούνε,
Και ο μικρός Θεώρησε
Γλυκά πως τραγουδουνε ,

Κάθισε στο τραπέζι τους
Με πίκρα τους κοιτάει
Γιατί ολοι, κλαίτε γέροντες,
Με πόνο τους ρωτάει ,

Πρωτοχρονιά ειναι σήμερα
Του είπανε με λύπη
Κάποιος αγόρι μου από μας
Του χρόνου θα μας λείπει ,

Γιώτα ξένου ,,1990 ‘’’

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Πέφτεις στα γόνατα ψυχή

Πέφτεις στα γόνατα ψυχή

Δεν θέλω να διαβάζω τον καημό 

Σε μάτια που με δάκρυα Κυλάνε 

Δεν θέλω να αντικρίζω της πληγές

 Σε χείλη που με πίκρα σου γελάνε

Με κούρασαν αυτά που έχω δει

 Με διέλυσε ο πόνος των Αμάχων 

Με φόβισε η φωνή του δυνατού 

Και η γωνιά των πικραμένων των μονάχων 

Πολλά θα ήθελα να κάνω να χαρούν

 Εκείνοι που βοήθεια μου Ζητούνε,

 Εκείνοι που με πόνο προσπαθούν 

Από ένα χέρι κάποιου άλλου να πιαστούνε, 

Κι εσύ ψυχή μου τους κοιτάς 

Κι εσύ καρδιά μου υποφέρεις, 

Μα είναι τόσοι οι καημοί 

Που δεν μπορείς σε μια σειρά για να τους φέρεις, 

Πέφτεις στα γόνατα ψυχή και κλαις 

Και το θεό παρακαλάς να τους γλιτώσει 

Μα θέλει άνθρωπε, ο θεός, μαζί μέ εσε 

το χέρια σου να απλώσεις να τους σώσει 

Γιώτα Ξένου 

Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Μανα Ελλάδα μου γερνάς

Μανα Ελλάδα μου γερνάς 

Μάνα Ελλάδα μου γερνάς

 Και εγώ πονώ και κλαίω , 

Αν τωρα Φεύγω μακριά 

Μη φανταστείς πως φταίω ,

 Δεν φταίω εγω μάνα Ελλάς 

Μα αυτοι που σε πρόδωσαν ! 

Αυτοι που μία μαχαίρια

 Πισώπλατα σου δώσαν, 

Όνειρα έκανα πολλά

 Κοντά σου εγώ να ζήσω , 

Αυτό το σώμα που έπλασες 

Στο χώμα σου να αφήσω, 

Στην Αγκαλιά σου έμαθα 

Να απλώνω φτερά μου, 

Όσο Ψηλά όμως θα πετώ,

 Θα σε έχω στην καρδιά μου, 

Συγνώμη μάνα μου Ελλάς

Που φεύγω μακριά σου, 

Και που δεν έχω επιλογή 

Να βρίσκομαι κοντά σου , 

Συγνώμη που οι ρίζες μου 

Νερό αλλού θα βρούνε, 

Μα ξέρω πως τα χείλη μου

 Εσένα θα ζητούνε,

 Γιατί η ψυχή Θα βρίσκεται 

Στα άγια χώματα σου, 

Συγνώμη μάνα που γερνάς

 Και εγω θα με μακριά σου, 

Πονά η καρδιά πονάει ψυχή 

Πονάει το κορμί μου, 

Στην σκέψη πως στην ξενιτιά 

Θα ζήσω τη ζωή μου, 

Το χώμα σου το ιερό 

Πριν φύγω θα φιλήσω, 

Το πονεμένο βλέμμα σου 

Δεν θα το λησμονήσω, 

Θα το κρατήσω φυλαχτό 

Εκεί που θα γυρίζω, 

και παντα με παράπονο 

Για σένα θα δακρύζω,

Γιώτα Ξένου

Αν αγαπάτε την πατρίδα Γυρίστε πίσω, ,,, Γιατί μια μέρα δεν θα είναι πια δική μας,, Και τότε θα κλάψουμε πίκρα

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ-A N A S T A S I A- ΓΙΩΤΑ ΞΕΝΟΥ -ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΕΣ ΜΕΡΕΣ-A N A S T A S I A

 ΣΤΙΧΟΙ ΓΙΩΤΑ ΞΕΝΟΥ 

ΜΟΥΣΙΚΗ ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ

Αφιερωμένο σ’ όλες τις μανούλες και σε όλους εκείνους που έχουν χάσει αγαπημένα πρόσωπα 

Με αγάπη Γιώτα

Κάτι τέτοιες μέρες 

 Κάτι τέτοιες μέρες Ήσουνα κοντά μου 

Ήσουν το φεγγάρι μες στα όνειρά μου 

 Ήσουνα ο ήλιος μες στον Ουρανό μου

 Ήσουν το τραγούδι το μοναδικό μου 

Κάτι τέτοιες μέρες που η γη γιορτάζει 

Η ψυχή μου κλαιει ,και η οργή φωνάζει 

Κάτι τέτοιες μέρες ειμαι μοναχή μου 

Αδια από εσενα ειναι η ζωη μου .

Κάτι τέτοιες μέρες Ήσουνα κοντά μου 

 Ήσουνα η άνοιξη μεσα στην μάτια 

μου Κάτι τέτοιες μέρες σε αναζητάω 

Μες στην μοναξιά μου κλαίω και πονάω

Κάτι τέτοιες μέρες χάνω το μυαλό μου 

Με έλεγες αγάπη σε έλεγα μωρό μου 

Κάτι τέτοιες μέρες ,σε Αναζητάω

Σε ενα αδειο σπίτι σαν τρελή γυρνάω 

Κάτι τέτοιες μέρες που ολοι τραγουδάνε

Τα όνειρα μου Φεύγουν και με παρατάνε

 Ταξιδεύει ο πόνος ,μεσα στην ψυχή μου 

 Κάτι τέτοιες μέρες χάνετε η ζωη μου 

Γιώτα Ξένου



Ονομάζομαι Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Για την Συρία....

Για ολα αυτά που γίνονται στην Συρία κανένα κράτος δεν ντρέπεται για αυτη την κόλαση,,
Μονάχα ο Χάρος κλαίει από ντροπή
Όχι γιατί πονάει
Ειναι γιατί άδικα ψυχές
Δίχως να έρθει η ώρα τους
Στους ώμους κουβαλάει.....

Γιώτα Ξένου



Ονομάζομαι Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Έφυγε χαράματα

Έφυγε χαράματα,,

Ληστές μπήκαν στο σπίτι του
Την ωρα που κοιμόταν ,
Ειχε οικογένεια όμορφη
Και την ζωή χαιρόταν ,

Πισώπλατα των χτύπησαν
Χωρίς να Λυπηθούνε,
Και την Χαριστική βολή
Δίχως να φοβηθούνε,

Άγιες μέρες μπήκανε
Στο όμορφο σπιτικό του
Να κλέψουν Ό,τι όμορφο
Έκτιζε το όνειρο του,

Δύναμη είχε το κορμί
Μα ηταν βαρύ το τραύμα,
Και όσοι τον αγάπησαν
Ντυθήκανε στα μαύρα ,

Άδικα τον περίμεναν
Οι συγγενείς και οι φίλοι,
Μα έφυγε χαράματα
Με πικραμένα χείλη,

Και εγώ ψυχή από μακριά
Με δάκρυα στη ματιά μου ,
Στέλνω συλλυπητήρια
Μέσα από την καρδιά μου,

Γιώτα Ξένου



Ονομάζομαι Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Για την Πατρίδα πάλευες

Για την Πατρίδα πάλευες

Έφυγες φως της Χαραυγής
Όνειρο της ζωής μας ,
Ήσουν άετος που Έδινες
Το θάρρος στην ψυχή μας ,

Τώρα ματώνουν οι ουρανοί
Τα Σύννεφα μαυρίζουν
κρύψαν τον ήλιο ξαφνικά
Και τα πουλιά δακρύζουν

Αυτη η φυγή σου ξαφνική
Το Όνειρα γκρέμισαν
Αφού τα δυο σου Φτερά
Κοντά μας δεν γυρίσαν

Για την πατρίδα πάλευες
Και όταν ψηλά πετούσες,
Κοιτάγαμε τον ουρανό
Κι εσύ μας χαιρετούσες,

Τωρα μαυρίσαν οι ουρανοί
Κοπήκαν τα φτερά σου,
Αφήνει πόνο στην καρδιά
Αυτο το πέταγμα σου

Ολα τα σπίτια του χωριού
Μαυρίσαν γίγαντα μου ,
Δεν θα σε βλέπουν να πετάς
Και κλαίει η καρδια μου .

Έχασαν το αετόπουλο
Που στα ψηλά πετούσε
Τον αγκάλιαζαν με χαρά
Κοντά τους σαν γυρνούσε

Πάσχα με αυτους δεν έκανε
Ουτε με τα παιδιά του
Δεν πρόλαβαν να παίξουνε
Μεσα στην αγκαλιά του

Αντίο όμορφε Αητέ
Πίσω δε θα γυρίσεις,
Τα αλλα Αετόπουλα
Θα πας να συναντήσεις,

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Η ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΥΡΙΑ :.Μανώλης Σουρανάκης - Γιώτα Ξένου- Νατάσα Τσιχλιά

Ερμηνεία : Μανώλης Σουρανάκης
Στίχοι: Γιώτα Ξένου
Μουσική: Νατάσα Τσιχλιά

Η ΜΥΣΤΗΡΙΑ ΚΥΡΙΑ

ΣΤΙΧΟΙ: ΓΙΩΤΑ ΞΕΝΟΥ

Περπατώντας σε μια ξένη πολιτεία
χάζεψα μια όμορφη βιτρίνα.
Σ' ένα κάδρο ήτανε ζωγραφισμένο
το ποτρέτο μιας κυρίας.

Φορούσε κόκκινο λουλούδι στα μαλλιά
φόρεμα με χάντρες στολισμένο.
Τα μάτια της κοιτούσαν μακριά
ράγισε η καρδιά, στο βλέμμα το χαμένο.

Αυτή είναι η μυστήρια κυρία
που έφυγε μια νύχτα ξαφνικά.
Που άφησε ένα γράμμα στο τραπέζι
στη πόρτα κρεμασμένα δυό κλειδιά.

Ζητώντας ν' αγοράσω αυτό το κάδρο
με κοίταξαν στα μάτια αρνητικά.
Μου είπαν , ότι ήταν, ήταν πουλημένο
κ' έκλαψα ακόμα μια φορά.

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Η ορθοδοξία μας η Εκκλησία μας οι πατέρες μας η ζωή μας

Η ορθοδοξία μας η Εκκλησία μας οι πατέρες μας η ζωή μας

Άνθρωπε εκεί που Κάθεσαι
Και το ιερό κοιτάζεις,
Μη σκέπτεσαι ποτέ κακό
Και την ψυχή σου σκιάζεις,

Αγάπα τον πλησίον σου
Όπως τον εαυτόν σου,
Και μη βαραίνεις άνθρωπε
Ποτέ τον λογισμό σου ,,

Άστον δεσπότη να μπορεί
Πιστά να κυβερνήσει,
Είναι ένας δούλος του θεού
Αυτός θα σε βάφτιση,

Αυτός θα τρέξει όταν του πουν
Πως έχεις αρρωστήσει,
Θα σηκωθεί από τον ύπνο του
Για να σε κοινωνήσει,

Αυτός θα έρθει δίπλα σου
Στη φυλακή όταν μπαίνεις ,
Εξομολόγο όταν ζητάς,
Την ώρα που πεθαίνεις,

Δωστε σε αυτή την εκκλησιά
Τη δύναμη να ανθίζει
Και του δεσπότη την χαρά
Ποτέ να μη λυγίζει

Κοίταξε Αυτή την ομορφιά
Κοιτάξτε γύρω χάρη
Γιατί λοιπόν να αφήσουμε
Ποτάμι να μας πάρει,

Δώστε αδέλφια μου πιστά
Στην Παναγιά μας δόξα
Και αφήστε μισή και οργή
Έξω απ´ αυτήν την πόρτα

 Γιώτα Ξένου 



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Σκέψεις που με Φοβίζουν

Σκέψεις που με Φοβίζουν

Όταν ξυπνάω το πρωί

 Κάνω την Προσευχή μου 

Παρακαλώντας το Χριστό 

Να γιάνει την ψυχή μου 

Να διώξει μέσα απ´ την καρδια

 Σκέψεις που με φοβίζουν

 Σκέψεις που καίνε το μυαλό

 Και τις χαρές γκρεμίζουν

 Να φτιάξει κήπο όμορφο 

Στην Σκοτεινή ψυχή μου !

 Άγγελοι να χορεύουνε

 Να τραγουδούν μαζί μου 

Να διώξει σκέψη πονηρή 

Από του νου το δρόμο

 Να με κρατάει αγκαλιά 

Να μη με άφηνε μόνο 

Όταν ξυπνάω το πρωί 

Κάνω την προσευχή μου 

Παρακαλώντας το Χριστό 

Να ζει μές στην ψυχή μου

 Γιώτα Ξένου 



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!