Τους έλεγα

Τους έλεγα

Παρακαλούσα κάποτε
όλοι να το σκεφτούνε ,
αυτό που παν´να κάνουνε
μπροστά τους θα το βρούνε,
Με μίσος μου απαντούσανε
Και με κακολογούσαν
Με διεγράφαν συνεχώς
Και άσχημα μου μιλούσαν ,

Τους έλεγα οι αθεοι
Πως θα μας καταστρέψουν
Αυτοι μπέσα δεν εχουνε
Παιχνίδια θα μας παίξουν ,

Έβλεπα Μπρος μου το βοριά
Και το μεγάλο κύμα,
Και έλεγα θεέ μου βοήθησέ
Αυτό θα είναι κρίμα,

Το πνεύμα όμως το κακό
Άπλωσε τα φτερά του,
Μαυρίζοντάς τον τόπο μου
Και τα υπάρχοντά του,,

Λόγια δεν εχω πια να πω
Ουτε και να φωνάξω,
Και αυτό που μου απομείνε
Σε μια γωνία να κλάψω ,,

Να κλάψω με παράπονο
Με πίκρα στην ψυχή μου
Μου κλέψαν την πατρίδα μου
Και χάθηκε η ζωη μου

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Κλαίω γιατί έρχεται βοριάς

                       

Κλαίω γιατί έρχεται βοριάς

Στην αγκαλιά της θάλασσας
Το φεγγαράκι κλαίει
Και με παράπονο πικρό
Τον πόνο του της λέει

Κλαίω γιατί έρχεται βοριάς
Και σύννεφο μεγάλο
Και δεν θα καθρεφτίζομαι
Στην αγκαλιά σου άλλο

Θα μπει μπροστά μας σύννεφο
Μαύρο να μας χωρίσει
Κλαίω γιατί ο άνεμος
Σε λίγο θα αρχίσει

Στην αγκαλιά της θάλασσας
Το φεγγαράκι κλαίει
Και με παράπονο πικρό
Τον πόνο του της λέει,

Κλαίω γιατι ο ουρανός
Το φως μου θα καλύψει
Και τη μεγάλη μου ομορφιά
Θα αργήσει να τη δείξει ,

Και εσυ θα αφρίζεις άγρια
Ολοι θα σε φοβούνται ,
Μάνες θα ψάχνουν για παιδιά
Και θα σε καταριούνται ,,,

Μα εγω σε άλλο ουρανο
Θα Βρίσκομαι μακριά σου ,
Εισαι σκληρή μα θα Ποθώ
Το όμορφο Αγκάλιασμα σου,

Γιώτα Ξενου !!!!1998 ,

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Τα γεροντάκια και ο μικρός ,

Τα γεροντάκια και ο μικρός ,

Οκτώ γερόντια πίνουνε
Σε ένα ταβερνάκι
Κρασί τους φέρνει συνεχώς
Ένα μικρό παιδάκι,

Δεκάξι είναι τα χρόνια του
Και τρεχει και δε φτάνει,
Τους κουβαλάει το κρασί
Και ας ξέρουν πως δεν κανει ,

Μεγάλη η ηλικία τους
Κάπου ογδόντα ας πούμε,
Πίνουνε ολοι και Εύχονται
Κι άλλη χρονια να δούνε ,

Πέρυσι ήταν κι άλλοι δυο
Μα φυγαν μακριά τους ,
Λιγόστεψε η παρέα τους
Και κλαιει η καρδια τους ,

Αρχίζουν να Τσουγκρίζουνε
Θεός χώρεσε τους λένε ,
Τι κρίμα που δεν ειναι εδω
Τραγούδια για να λεμε ,

Και αρχίσαν ολοι με καημό
Να τους μοιρολογούνε,
Και ο μικρός Θεώρησε
Γλυκά πως τραγουδουνε ,

Κάθισε στο τραπέζι τους
Με πίκρα τους κοιτάει
Γιατί ολοι, κλαίτε γέροντες,
Με πόνο τους ρωτάει ,

Πρωτοχρονιά ειναι σήμερα
Του είπανε με λύπη
Κάποιος αγόρι μου από μας
Του χρόνου θα μας λείπει ,

Γιώτα ξένου ,,1990 ‘’’

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Πέφτεις στα γόνατα ψυχή

Πέφτεις στα γόνατα ψυχή

Δεν θέλω να διαβάζω τον καημό 

Σε μάτια που με δάκρυα Κυλάνε 

Δεν θέλω να αντικρίζω της πληγές

 Σε χείλη που με πίκρα σου γελάνε

Με κούρασαν αυτά που έχω δει

 Με διέλυσε ο πόνος των Αμάχων 

Με φόβισε η φωνή του δυνατού 

Και η γωνιά των πικραμένων των μονάχων 

Πολλά θα ήθελα να κάνω να χαρούν

 Εκείνοι που βοήθεια μου Ζητούνε,

 Εκείνοι που με πόνο προσπαθούν 

Από ένα χέρι κάποιου άλλου να πιαστούνε, 

Κι εσύ ψυχή μου τους κοιτάς 

Κι εσύ καρδιά μου υποφέρεις, 

Μα είναι τόσοι οι καημοί 

Που δεν μπορείς σε μια σειρά για να τους φέρεις, 

Πέφτεις στα γόνατα ψυχή και κλαις 

Και το θεό παρακαλάς να τους γλιτώσει 

Μα θέλει άνθρωπε, ο θεός, μαζί μέ εσε 

το χέρια σου να απλώσεις να τους σώσει 

Γιώτα Ξένου 

Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!

Μανα Ελλάδα μου γερνάς

Μανα Ελλάδα μου γερνάς 

Μάνα Ελλάδα μου γερνάς

 Και εγώ πονώ και κλαίω , 

Αν τωρα Φεύγω μακριά 

Μη φανταστείς πως φταίω ,

 Δεν φταίω εγω μάνα Ελλάς 

Μα αυτοι που σε πρόδωσαν ! 

Αυτοι που μία μαχαίρια

 Πισώπλατα σου δώσαν, 

Όνειρα έκανα πολλά

 Κοντά σου εγώ να ζήσω , 

Αυτό το σώμα που έπλασες 

Στο χώμα σου να αφήσω, 

Στην Αγκαλιά σου έμαθα 

Να απλώνω φτερά μου, 

Όσο Ψηλά όμως θα πετώ,

 Θα σε έχω στην καρδιά μου, 

Συγνώμη μάνα μου Ελλάς

Που φεύγω μακριά σου, 

Και που δεν έχω επιλογή 

Να βρίσκομαι κοντά σου , 

Συγνώμη που οι ρίζες μου 

Νερό αλλού θα βρούνε, 

Μα ξέρω πως τα χείλη μου

 Εσένα θα ζητούνε,

 Γιατί η ψυχή Θα βρίσκεται 

Στα άγια χώματα σου, 

Συγνώμη μάνα που γερνάς

 Και εγω θα με μακριά σου, 

Πονά η καρδιά πονάει ψυχή 

Πονάει το κορμί μου, 

Στην σκέψη πως στην ξενιτιά 

Θα ζήσω τη ζωή μου, 

Το χώμα σου το ιερό 

Πριν φύγω θα φιλήσω, 

Το πονεμένο βλέμμα σου 

Δεν θα το λησμονήσω, 

Θα το κρατήσω φυλαχτό 

Εκεί που θα γυρίζω, 

και παντα με παράπονο 

Για σένα θα δακρύζω,

Γιώτα Ξένου

Αν αγαπάτε την πατρίδα Γυρίστε πίσω, ,,, Γιατί μια μέρα δεν θα είναι πια δική μας,, Και τότε θα κλάψουμε πίκρα

Γιώτα Ξένου



Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!