Ήπιαμε νερό στη φούχτα

Ήπιαμε νερό στη φούχτα

 Κλάψαμε μαζί θυμάμαι 

 Σε χειμώνες σκοτεινούς 

 Περπατήσαμε σε δρόμους
Έρημους και μακρινούς

 Ήπιαμε νερό στη φούχτα

Μοιραστήκαμε ψωμί

 Κοιμηθήκαμε σε στρώμα 

Μουσκεμένο απ´ την βροχή 

Και τώρα ,να , τα ξέχασες 

Τα χρόνια τα δικά μας 

 Και πάνω που άνθιζε η ψυχή 

Μαράθηκε η καρδια μας 

 Τουρτουρίζαμε στο κρύο

 Και δεν είχαμε φωτιά, 

Ψάχναμε για λίγο ήλιο ,

 Και μας χτύπαγε ο χιονιάς , 

Και αντέχαμε στο πόνο 

Γιατί είμαστε μαζί 

Την παλεύαμε με δίψα 

Και με πείσμα τη ζωή 

 Μα τώρα να, τα ξέχασες 

Τα χρόνια τα δικά μας,

 Και πάνω που ξημέρωνε 

Νύχτωσαν τα όνειρα μας

Γιώτα Ξένου


Ονομάζομαι Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!