Της φαντασίας μου κόσμος
Δεν εχει τέλος ούτε αρχή,
Δεν έχει πίκρες να δανείζει
Ούτε φαρμακι να ποτίζει.
Πολέμους τους απαγορεύει,
Ψωμί κανένας δε γυρεύει,
Παιδιά στους δρόμους δε δακρύζουν´
Πότε τα αδέρφια δεν χωρίζουν,
Της φαντασίας μου ο κόσμος
Δεν έχει πόρτα ούτε κλειδί,
Δεν έχει νήμα για να πλέξη
Κουβέρτα Για να ζεσταθεί,
Εχει μονάχα έναν ήλιο
Για να ζεσταίνει τις καρδιές,
Τα δάκρυα τά ´χει απαγορέψει
Γιατί έκλαψαν για το χθες
Στέλνω τα μάτια μου ψηλά στον ουρανό
Της φαντασίας μου τον κόσμο να θαυμάσω,
Φτιαγμένος είναι με λουλούδια και με φως,
Με πήρε όμως χίλια χρόνια Θα τον φτιάξω,
Όταν του κόσμου η κακιά Μαστιγώνει
Της φαντασίας μου τη μάνα αναζητώ
Τα δυό της χέρια μου απλώνει και μου δινει ,
Ένα ποτήρι με αθάνατο νερό
Γιώτα Ξένου
Ονομάζομαι Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι Στίχοι, τα τραγούδια και τα ποιήματα ειναι δημιουργίες της Γιώτας Ξένου, ως εκ τούτου τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά στην δημιουργό τους
Με γνώμονα τον σεβασμό στην δημιουργό αφήστε το σχόλιο σας εαν επιθυμείτε εδώ!!
Σας ευχαριστώ!