Χτυπάει ο αέρας
Χτυπάει ο αέρας στην εξώπορτα του του κήπου
Και εγώ με πόνο από το παράθυρο κοιτώ
Παίζει παιχνίδια ο βοριάς με την ψυχή μου
Και άδικα κλαίω μπρός το τζάμι το θολό
Και ξανά κάθομαι στο άδειο μου τραπέζι
Τσιγάρο ανάβω μα ο πόνος δεν περνά
Χαμένος είμαι μες στο ίδιο μου το σπίτι
Της απουσίας της η πίκρα ειναι βαρια,
Και αναρωτιέμαι πως θα ζήσω μοναχός μου
Σε ένα σπίτι που δεν ξέρει να μιλά
Φωτογραφίες κρεμασμένες με κοιτάνε
Και στο τραπέζι μου το δάκρυ να κιλά
Ακούω έξω το βοριά να μαστιγώνει
Και την εξώπορτα μέ λύσσα να χτυπά
Εγώ μοναχός Περιμένω να ξανάρθει
Αυτη έχει φυγή δεν υπάρχει πουθενά
Ο ύπνος Δύσκολα την νύχτα πλησιάζει
Παιχνίδια παίζει στο μυαλό μου συνεχώς
Μακάρι να γινότανε απόψε να πεθάνω
Δεν θέλω νά´μαι σε ένα σπίτι μοναχός
Ονομάζομαι Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι Στίχοι, τα τραγούδια και τα ποιήματα ειναι δημιουργίες της Γιώτας Ξένου, ως εκ τούτου τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά στην δημιουργό τους
Με γνώμονα τον σεβασμό στην δημιουργό αφήστε το σχόλιο σας εαν επιθυμείτε εδώ!!
Σας ευχαριστώ!