Να ήταν Κυριακή πρωί
Στην εκκλησια να πάω
Το χέρι της μανούλας μου
Σφιχτά να το κρατάω
Και να της λέω μανούλα μου
Εσύ είσαι η ζωή μου
Εσύ είσαι η Ανάσα μου
Κομμάτι απ´την ψυχή μου
Μα τώρα που μεγάλωσα
Και στα παλιά γυρίζω
Αχ και να ήταν Κυριακή
Το χέρι της να Αγγίζω
Μα τώρα που μεγάλωσα
Και στα παλιά γυρνάω
Μακάρι να την είχα εδώ
Γλυκά να της μιλάω
Να ακούω τα λογάκια της
Και να την προσκυνάω
Και για τα λάθη που έκανα
Συγνώμη να ζητάω
Όσοι μανούλα έχετε
Ακόμα στην ζωή σας
Φιλάκια να της δίνετε
Μέσα από την ψυχή σας
Και μη Ξεχάσετε ποτέ
Μόνο αυτή αγαπάει
Μόνο αυτή στο κοσμώ αυτό
Ξέρει να συγχωράει
Άλλη γυναίκα δεν μπορεί
Έτσι να σ´ αγαπήσει
Αυτή τη γη ,τον ουρανό
Μπορεί να σου χαρίσει
Αχ και να ήταν Κυριακή
Να ξύπναγα κοντά της
Και φως από τα μάτια της
Να μου´ριχνε η ματιά της !
Γιώτα Ξένου
Ονομάζαμε Γιώτα Ξένου. Παιδί της διασποράς με μια καρδια γεμάτη Ελλάδα. Σας στέλνω την αγάπη μου μέσα από όλα αυτά που έχω γράψει. Έχω γράψει για όλους και για όλα. Μη ξεχνάτε την πατρίδα μας. Σε όποια γωνιά της γης και να βρίσκεστε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Οι Στίχοι, τα τραγούδια και τα ποιήματα ειναι δημιουργίες της Γιώτας Ξένου, ως εκ τούτου τα πνευματικά δικαιώματα ανήκουν αποκλειστικά στην δημιουργό τους
Με γνώμονα τον σεβασμό στην δημιουργό αφήστε το σχόλιο σας εαν επιθυμείτε εδώ!!
Σας ευχαριστώ!